W tym roku z inicjatywy ks. Kamila – rektora Sanktuarium, tradycyjny odpustowy piknik został zastąpiony elegancką kolacją w Domu Polskim „Syrena” w Rowville. W sobotę 6 kwietnia, w odświętnie udekorowanej sali, spotkały się trzy, a może nawet cztery pokolenia Polaków, którym Sanktuarium Miłosierdzia Bożego jest bliskie sercu. Po posiłku przyrządzonym przez panią Magdę Domzalski i jej ekipę, MC spotkania Jolanta Styczeń i Adam Zaskowski przywitali gości honorowych: Arcybiskupa Charlesa Balvo – Nuncjusza Apostolskiego w Australii, Konsula Honorowego pana Andrzeja Soszyńskiego z małżonką, zastępcę prezesa Federacji Polskich Organizacji w Wiktorii – panią Teresę Koronczewską, prezesa Domu Polskiego „Syrena” dr Andrzeja Markiewicza z małżonką, naszych duszpasterzy i siostry z Keysborough, artystów oraz wszystkich obecnych na uroczystości. 

Program artystyczny rozpoczęły dwie przedstawicielki scholii parafialnej z Keysborough: Ania Styczeń i Emma Hoehle. Schola prowadzona już od wielu lat przez siostrę Elżbietę Cieślarczyk, uświetnia wszystkie wydarzenia religijno-rozrywkowe w Keysborough włącznie z Jasełkami. Pierwsze dwie piosenki w ich wykonaniu zatytułowane: „Jezu Twe Spojrzenie” i „Bóg jest miłością” oraz utwór pełen refleksji „Byłem Sam” w wykonaniu pan Irka Kustosika wprowadziły nastrój nadchodzącego Święta Miłosierdzia, nastrój, jak to ksiądz Kamil stwierdził w swoim powitaniu, dziecięctwa i prostoty wiary oraz zaufania w niekończone Miłosierdzie Boże, a o to Jezus przecież nas prosi. Ks. Kamil stwierdził: „Dziecięcy śpiew przywołuje w pamięci nasze dzieciństwo, kiedy świat wydawał się być piękniejszy i wybory były prostsze”. Ks. Kamil nawiązał również do wydarzeń sprzed 40 lat, kiedy znaleźli się ambitni ludzie i przy szerokim wsparciu społecznym doprowadzili do otwarcia tego wyjątkowego miejsca spotkań Polaków. Podziękował obecnym działaczom i wolontariuszom za utrzymanie Domu Polskiego „Syrena” w takiej świetności.     

Arcybiskup Charles Balvo po serdecznym przywitaniu się z obecnymi, w swojej wypowiedzi nawiązał do znajomości z ks. Maksem Szurą, którego poznał w czasie swojej i jego posługi w Wellington w Nowej Zelandii. 

To ks. Maksymilian obecnie poproszony, żeby opisał swoją znajomość z arcybiskupem Charlesem Balvo, podzielił się swoim doświadczeniem pokazując miłosierne oblicze ks. arcybiskupa Charlesa. Tak ks. Maksymilian napisał: „kiedy ks. arcybiskup odwiedził mnie po operacji w szpitalu w sytuacji wydawałoby się beznadziejnej i bez wyjścia, obiecał mi odmawianie Zdrowaśki za moje zdrowie. Jestem wdzięczny za jego modlitwę i przyjaźń”. 

Ks. Arcybiskup podzielił się niezapomnianym przeżyciem, kiedy to odprawiał Msze Święte na lodołamaczu na Antarktydzie w czasie sztormowej pogody, kiedy trudno było utrzymać naczynia i księgi liturgiczne. 

Mimo, że wzorem do naśladowania był dla ks. arcybiskupa w młodych latach kapłaństwa papież Paweł VI, arcybiskup wspominał pontyfikat świętego Jana Pawła II. Spotkania z JPII, jego encyklika „Dives in misericordia” – o Bożym Miłosierdziu (wyd. 30.11.1980 r.) oraz posługa dyplomatyczna w Pradze i w Wilnie przybliżyła mu moc przesłania Miłosierdzia Bożego świętej siostry Faustyny Kowalskiej i błogosławionego księdza Michała Sopoćko. W tym momencie wspomniał przypowieść o synu marnotrawnym i o JPII, który natychmiast wybaczył swojemu oprawcy po zamachu (13.05.1981r.) i ustanowił Święto Miłosierdzia Bożego w pierwszą niedzielę po Wielkanocy. Arcybiskup zakończył swoją motywacyjną wypowiedź stwierdzeniem nam wszystkim tak dobrze znanym „Jezu Ufam Tobie”. 

Sylwia Styczeń i Irek Kustosik podtrzymali temat zaufania Bogu wykonując utwory: „Barka”, „Nikt Cię nie kocha”, i „Przyjdź jak deszcz”.

Wszyscy z wielkim zainteresowaniem oglądali prezentacje zdjęć przygotowaną przez ks. Przemysława Sygułę. Wspomnienia objęły takie inicjatywy jak: remont kościoła, instalację witraży oraz dzwonów nadziei pobłogosławionych w Łagiewnikach, odprawiane nabożeństwa ku czci Miłosierdzia Bożego, Św. Michała, Fatimskie. W Sanktuarium opieką duszpasterską otoczeni są wszyscy parafianie. Każdy zapewne odnalazł się na wyświetlanych zdjęciach, bo to jest historia naszych ostatnich 5 lat. 

Punktem kulminacyjnym wieczoru był występ rodziny Rawdanowiczów, która wykonała trzy utwory muzyczne: “Dzięki Ci Boże”, „Bądź uwielbiony”, i „Pokaż mi Boże Miłosierdzie Swoje”, wszystkie oparte na słowach zaczerpniętych z Dzienniczka Św. Siostry Faustyny.

Punktem Kulminacyjnym obchodów Święta Miłosierdzia Bożego była Niedziela Miłosierdzia. Arcybiskup Charles Balvo w czasie Mszy Św. o godz. 11:00 koncelebrowanej przez ks. Kamila Żyłczyńskiego i Przemysława Sygułę wygłosił homilię. Na wstępie ks. Arcybiskup z dumą i radością dowiedział się, że to właśnie jego przyjaciel ks. Maks Szura zainicjował zakup działki i budowę Świątyni Miłosierdzia Bożego w Keysborough w roku 1998. W homilii podkreślił jak ważne w jego życiu było życie we wspólnocie, ale niespodziewanie został powołany do dyplomacji Watykanu. Po przejściu na emeryturę za parę lat powróci do Nowego Yorku do swojej parafii z posługą duszpasterską. Homilia arcybiskupa skupiała się na tym jak ważne jest społeczność kościoła i relacja tej społeczności z Jezusem i jego nauczaniem. Rany Chrystusa, które chciał dotknąć święty Tomasz, są dla nas współczesnych otwartymi kanałami łaski miłosierdzia i w nich zanurzamy nasze niedoskonałości w każdej Mszy Świętej.

O godz. 14:00 rozpoczęła się adoracja połączona z modlitwą różańcową, o 15 godzina Miłosierdzia z Koronką do Miłosierdzia Bożego, o 16:00 Msza Święta w języku angielskim celebrowana przez ks. Arcybiskupa. 

Dzień ten był wielkim przeżyciem dla Polaków i anglojęzycznej społeczności gromadzącej się w Keysborough.

Małgorzata Moszczyńska,
Foto: Czesław Gudonowicz