Na wstępie swych nauk, ksiądz Jerzy polecił abyśmy ten święty czas rekolekcji ofiarowali w swej własnej intencji oraz w intencji tych którzy potrzebują łask Bożych. Nauki rekolekcyjne skupione były na miłości: Miłośći Bożej ku nam i naszej odwzajemnionej miłości ku Panu Bogu który stworzył raj dla szczęścia człowieka i obdarzył go wolną wolą, gdyż miłość bez wolności jest niemożliwą. Pan Bóg płakał nad upadkiem człowieka i zapragnął odkupić go Krwią Syna Bożego na Krzyżu. Grzesząc musimy często oczyszczać się z grzechów w sakramencie pokuty. Przykładem gorliwej spowiedzi jest nasz Wielki Papież Jan Paweł II, który poświęcał dwie godziny na swą tygodniową spowiedź. Tematem rozważań była również modlitwa, którą zanosimy do Pana Boga z miłośći ku Niemu prosząc o pomoc w ciężkich chwilach życia.  Nie ma modlitwy nie wysłuchanej, zapewnił nas ksiądz Jerzy, chociaż Pan Bóg w swej wielkiej miłośći, wiedząc najlepiej co jest dobre dla nas, wysłuchuje nas w swoim własnym czasie. Żywym przykładem cytowanym przez księdza Jerzego był pewien proboszcz, który modlił się trzydzieści lat o powołania kapłańskie i zakonne w swej parafii i dopiero po jego śmierci modlitwy wydały obfity plon. Eucharystia jest szczytem modlitwy gdzie Pan Jezus przebywa w Sakramencie Ołtarza na każdy dzień, obdarzając nas swą miłośćią z Krzyża.

Kończąc swe nauki, ksiądz Jerzy podzielił się z nami swą posługą kapłańską w parafii, gdzie po prześladowaniach chrześcijaństwa za czasów komunistycznych, chrześcijanie angażują się w modlitwie i dobrych uczynkach które są skarbem miłośći.

Bóg zapłać księże Jerzy.