Kronika Prowincji
Polacy z Newcastle świętują Srebrny Jubileusz Pontyfikatu Jana Pawła II
Dziś w katedrze Sacred Heart, Polska Wspólnota w Newcastle celebrowała jubileusz Jana Pawła II. O godz. 11,30 rano rozpoczęła się uroczysta Msza św. pod przewodnictwem ks. Prowincjała Tadeusza Przybylaka SChr, który wygłosił kazanie o Ojcu św.
Miejscowy duszpasterz ks.Tadeusz Świątkowski SChr współcelebrował Eucharystię po czym zaprosił wszystkich na uroczysty obiad do salki przy plebani. Ks. Prowincjał złożył życzenia imieninowe ks. Taduszowi, który za kilka dni obchodzi swoje imieniny i podziękował za jego spokojną ale bardzo gorliwą pracę. Po Mszy św. spotkaliśmy się przy stole aby spożyć bardzo smaczny obiad, który został przygotowany przez Komitet Pomocy Duszpasterskiej. [By TP.]
Newcastle – Jan Paweł II - jubileusz.
(kazanie ks. Prowincjała Tadeusza Przybylaka SChr)
Drodzy Bracia i Siostry,
Dwadzieścia pięć lat temu zdumiony świat witał nowego papieża. Na placu św. Piotra ludzie z różnych stron świata nie potrafili nawet wypowiedzieć nazwiska nowego papieża. Sam Ojciec Święty gdy pojawił się po raz pierwszy w oknie jako papież powiedział, że przychodzi z dalekiego kraju. Rzeczywiście był to wówczas daleki kraj w sensie izolacji Polski wobec świata i Europy.
16.10.1978 roku przeżyliśmy ten dzień w seminarium poznańskim jako klerycy przygotowujący się do święceń kapłańskich. Tego dnia wieczorem gdy odbywało się konklawe, poszliśmy na nabożeństwo żałobne kardynała Filipiaka, który zmarł w Poznaniu. Był on długie lata w Rzymie sędzią w sądzie kościelnym. Po przyjściu z kościoła wszyscy instynktownie poszliśmy oglądać dziennik telewizyjny, w którym wstydliwie i nieśmiało powiedziano, że Polak, kardynał Wojtyła z Krakowa został papieżem. Był to wielki szok dla bezbożnego reżimu. Ktoś z komunistycznej Polski został papieżem.
Fotografie i artykuły z tych chwil obiegły świat. Jedno zdjęcie utkwiło w pamięci wszystkich Polaków. Prymas Wyszyński przyklęka przed papieżem i całuje jego rękę. Ojciec Święty czyni to samo. Wypowiada później słowa: ” Nie by»oby tego papieża, gdyby nie by»o świadectwa wiary Prymasa. ” Te słowa mówią chyba wszystko. Prymas Tysiąclecia był nie tylko wychowawcą i nauczycielem ale również wzorem do naśladowania dla przyszłego papieża.
W tych dniach odbywają się uroczystości jubileuszowe w Rzymie i na całym świecie. Katolicy dziękują Bogu za ten długi i jakże owocny pontyfikat. W ostatni czwartek brałem udział w pięknej uroczystości w katedrze sydneyskiej. Modlono się w intencjach Ojca Świętego. Warto sobie dzisiaj przy tej okazji przypomnieć cechy tego pontyfikatu:
1. Papież podróżnik.
Ojciec Święty w ciągu tych dwudziestu pięciu lat wykonał 102 podróże apostolskie, ostatnią do Słowacji kilka tygodni temu. Odwiedził 136 różnych państw, 616 miejscowości. Wygłosił ponad 2 400 różnych kazań i przemówień. Chyba najbardziej skomplikowane podróże politycznie to poza Polską w okresie komunizmu była: Kuba w 1998 roku i Palestyna - Izrael w 2000, jubileuszowym. Zajęło to wszystko razem ponad 570 dni w podróży, poza Watykanem. Jest to tylko bardzo sucha statystyka, która daje wiele do myślenia.
2. Papież nauczyciel Kościoła.
Każdy papież jako zastępca Chrystusa na ziemi i następca św. Piotra ma obowiązek nauczania wiernych. Św. Paweł mówi, że każdy apostoł ma obowiązek upominania „ w porę i nie w porę”, czy to się podoba czy też nie. Jan Paweł II wydał w ciągu tych 25 – ciu lat czternaście encyklik na różne tematy. Są to dokumenty oficjalne, uroczyste, nie podlegające dyskusji, wyjaśniające naukę i stanowisko Kościoła w sprawach teologicznych i moralnych. Pierwszą encykliką ogłoszoną już w pół roku po wyborze była encyklika: Redemptor Hominis – Zbawiciel Człowieka. Kolejne poruszały i wyjaśniały problemy: Dives In Misericordia – O Bożym Miłosierdziu,
Laborem Exercens – O pracy ludzkiej,
Slavorum Apostoli – O słowiańskich Apostołach Cyrylu i Metodym,
Dominum Et Vificantem – O Duchu św.
Redemptoris Mater – O Maryi Matce Kościoła
Sollicitudo Rei Socialis – O życiu społecznym Kościoła
Redemptoris Missio – O powołaniu misyjnym Kościoła
Centesimus Annus – W 100 rocznicęwydania encykliki o pracy ludzkiej - Rerum Novarum
Veritatis Splendor – O moralnym nauczaniu Kościoła
Evangelium Vitae – Ewangelia Życia
Ut unum sint – O działalności ekumenicznej
Fides Et Ratio – Wiara i Rozum
Ecclesia De Eucharistia – O Eucharystii w życiu Kościoła
Papież napisał również 41 ważniejszych listów apostolskich i ponad 50 innych dokumentów na różne tematy kościelne. Podaję tylko kilka bardziej znanych : Ordinatio Sacerdotalis – O święceniach kapłańskich, Tertio Millennio Adveniente – Nadchodzi Trzecie Tysiąclecie, Misericordia Dei – O sakramencie Pokuty i ostatni znany dokument o różańcu : Rosarium Virginis Mariae
Pragnę przy tym tytule wspomnieć, że Ojciec Święty otrzymał 11 tytułów honoris causa – są to tytuły honorowych doktoratów nadawanych przez różne uniwersytety na świecie: Moguncja w Niemczech, Cambridge w Anglii czy La Sapienza w Rzymie.
3.Papież świętych.
W czasach swojego pontyfikatu papież wyniósł na ołtarze ponad 1800 osób. Ojciec św. uważa, że świętość należy pokazywać światu, który ją lekceważy i bezcześci. Nas interesują Polacy, których kanonizował, a jest ich jedenaście osób. Są to kolejno: Maksymilian Kolbe, Albert Chmielowski, Rafał Kalinowski, Królowa Jadwiga, Jan z Dukli, św. Kinga, Faustyna Kowalska, Józef Pelczar, Urszula Leduchowska, Melchior Grodziecki, Jan Sarkander – święty dwóch narodów: Polski i Czech.
W tym czasie papież beatyfikował 25 osób. Bardziej znane osoby to: Karolina Kózka, Michał Kozal, Honorat Koźmiński, Aniela Salawa, Wincenty Frelichowski, Edmund Bojanowski, Jan Beyzym.
4. Papież nadziei.
Ojciec Święty podczas swojej inauguracji pontyfikatu powiedział znamienne słowa: „ Otwórzcie drzwi Chrystusowi.” Stały się one zapowiedzią programu całego nowego, pontyfikatu. Chrystus stoi w centrum całego świata i człowieka, którego odkupił swoją krwią. Pierwsza encyklika zresztą nazwana jest Redemptor hominis – Zbawiciel człowieka. Papież pragnie dać nadzieję zagubionemu, współczesnemu człowiekowi, który nie bardzo wie dokąd zdąża. Ta nadzieja papieża udzieliła się również wszystkim narodom wschodu, pod reżimem komunizmu, z Polską włącznie. W Warszawie papież powiedział już w 1979 roku: „ Niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze ziemi, tej ziemi.” Oblicze ziemi polskiej a później wschodnioeuropejskiej zaczęło się zmieniać niemalże natychmiast. W ciągi dziesięciu lat pontyfikatu papież mógł oglądać owoce Ducha św. System upadł dając ludziom nadzieję wolności.
Tę nadzieję Ojciec święty przekazuje również a może przede wszystkim młodzieży i dzieciom. Gdziekolwiek jest, spotyka się z młodzieżą i mówi: „ Wy jesteście nadzieją świata i Kościoła ”. Organizowane są co kilka lat specjalne spotkania papieża z młodzieżą świata, jak to ostatnie w Toronto – Kanada, już XVII. Papież ciągle przypomina młodzieży wymagania ale mówi również o radości i nadziei.
Nigdy chyba nie zabrakło pielgrzymek gdzie Ojciec Święty nie spotkałby się z chorymi i osobami niepełnosprawnymi. Zawsze podchodzi, błogosławi i chętnie spotyka ludzi chorych dając im przez to nadzieję godnego życia. Wielu ludzi po spotkaniach ze łzami w oczach wyznaje, że mają chęć do podjęcia swego krzyża i chętnie ofiarują swoje cierpienie w intencji papieża i Kościoła.
Na koniec wypada przypomnieć sobie ważniejsze daty z życia papieża. Został księdzem w 1946 roku, zaraz po wojnie mając 26 lat. W 1958 r. został biskupem w Krakowie. Pięć lat później w 1963 r. zostaje arcybiskupem Krakowa. W 1967 r. papież Paweł VI mianuje go kardynałem.
Myślę, że Bóg obdarzył go jeszcze jedną szczególną łaską pomimo straszliwego postrzału 13. Maja 1981 roku. Jest to łaska długiego pontyfikatu. Dłużej od niego w historii papiestwa byli tylko: św. Piotr - 34 lata i Pius IX – żyjący w XIX w. - 32 lata i Leon XIII – dokładnie 100 lat temu, 25 lat i 5 miesięcy. W marcu przyszłego roku będzie zrównanie czasowe z Leonem XIII. Wszyscy inni papieże sprawowali krócej swój urząd. Ośmiu papieży sprawowało urząd ponad dwadzieścia lat ale tylko czterech ponad 25 lat. Jest on więc czwartym papieżem w historii pod względem długości pontyfikatu po św. Piotrze, Piusie IX i Leonie XIII.
Pragniemy jako Polacy wyrazić w tych dniach naszą radość z jubileuszu papieża Jana Pawła II i otoczyć go naszą modlitwą i życzliwością. Wydaliśmy z tej okazji symbolicznie, trwałą pamiątkę, jubileuszowy medal, który będzie nam zawsze przypominał jego osobę i jego pontyfikat jako wielkiego papieża i wielkiego Polaka. Módlmy się więc dzisiaj w jego intencji. Amen.
Wszystkich rekordów: