Lata 1979 –1988
Rok 1986
Swoją obecność zgłosił zespół “Tatry” przygotowujący specjalny program artystyczny. Z Tasmanii ma przybyć 100 osób. W Brisbane przygotowuje się do wyjazdu autokarami 130 osób, samolotem – 40 osób, pociągiem – 23 i około 70 przyjedzie własnymi samochodami. Z terenu Wiktorii na spotkanie przybędzie ponad 10 tys. rodaków. Polski Komitet Koordynacyjny przesłał Ojcu świętemu wyrazy szacunku i pamięci modlitewnej. Powstała też Sekcja Kwaterunkowa dysponująca ponad 1500 miejscami noclegowymi. W ramach przygotowań duchowych przewidziano specjalne nabożeństwa 16 dnia każdego miesiąca, modlitwę “Anioł Pański” po każdej Mszy św., specjalne audycje radiowe. Postanowiono też zaprosić z Kraju p. Danutę Michałowską, wybitną aktorkę i Marka Skwarnickiego, poetę i redaktora Tygodnika Powszechnego. Podczas 6 tygodni mają oni spotkać się z Polakami w całej Australii i przybliżyć im postać Papieża. Inną formą przygotowań ma być objęte najmłodsze pokolenie. Ich zaproszono do napisania “Listu do papieża”. Listy mogą być pisane po polsku i po angielsku, a ich zbiór zostanie wysłany papieżowi. Autorzy najlepszych listów wyróżnieni zostaną zaszczytem wręczenia Ojcu św. kwiatów w imieniu Polonii na stadionie MCG w Melbourne.
W roku 1986 Towarzystwo Chrystusowe zakupiło pierwszy dom dla duszpasterza Wschodnich Dzielnic Melbourne. Budynek mieścił się w dzielnicy Rowville.
Polska Szkoła Sobotnia w Cabramatta NSW cieszy się długoletnią tradycją. Od ubiegłego roku szkoła nosi imię swego patrona, którym jest ks. Jerzy Popiełuszko. Uroczyste poświęcenie sztandaru miało miejsce 1 grudnia 1985 r. podczas Mszy św. koncelebrowanej w kościele NSPJ., a następnie odbyła się akademia w Domu “Orła Białego”. Wzięli w niej udział przedstawiciele organizacji polonijnych oraz władz australijskich. W bieżącym roku szkoła ma 140 uczniów. Zajęcia prowadzą: Jadwiga Sochacka, Irena Głuch, Magdalena Ciebiada, Robert Arendarczyk, Elżbieta Łuszczyk i Paweł Kurtyka. Najmłodszą grupę angielskojęzyczną prowadzi Elżbieta Kukiełka. Religii uczy ks. M. Szura. Szkoła posiada liczne pomoce naukowe, takie jak: filmy, przezrocza, mapy, książki, fotokopiarkę i organy. Wszystko to służy lepszemu i ciekawszemu prowadzeniu lekcji na poszczególnych poziomach.
Ksiądz Bernard Bednarz z ośrodka Canberra-Queanbeyan z powodu poważnych problemów zdrowotnych został zmuszony przerwać swoją aktywność duszpasterską. Szczególnie dużo zawdzięczają księdzu Bernardowi nowoprzyjezdni młodzi uchodźcy z Polski. Jego miejsce zajął ks. Tadeusz Przybylak (fot nr 84). Duszpasterstwo w Bankstown objął ks. J. A. Kołodziej.
W niedzielę 18 maja, w Domu Polskim w Wellington NZ, odbyło się walne zebranie polskiej wspólnoty katolickiej. Udział wzięło ponad 100 osób. Zebraniu przewodniczył ks. Ignacy Smaga. Dotychczasowy Komitet Kościelny kierowany przez p. Józefa Mendrunia po 2-letniej pracy zakończył swoją działalność. Ksiądz Ignacy podziękował wszystkim za pracę i poświęcenia, a następnie poprosił wszystkich dotychczasowych kolektorów o kontynuowanie ich pracy w terenie.
Z Kraju przybył do Australii kolejny duszpasterz: ks. Tadeusz Ziółkowski.(fot nr 85) Po 10 latach pracy na kilku parafiach diecezji szczecińsko-kamieńskiej dołączył do swych współbraci na Antypodach. Jego pierwszą placówką zostało Brisbane.
Otrzymujemy smutną wiadomość – w Republice Afryki Południowej dnia 19 września zmarł nagle ks. Stanisław Marut. Swoją posługę duszpasterską wśród Polonii rozpoczynał w Australii. W poszczególnych ośrodkach gdzie pracował śp. ks. Stanisław, zorganizowane zostały modlitwy za jego duszę. I tak w godzinach wieczornych 24 września zgromadzili się rodacy w kościele św. Józefa na O’Connor w Kanberze, gdzie zmarły przez kilka lat sprawował kapłańską posługę. Koncelebrowanej Mszy św. przewodniczył ks. K. Bojda. On też powitał przybyłych na modlitwy ks. abp. Carolla i ks. bp. P. Power’a. Homilię wygłosił ks. Franciszek Feruga prezentując zgromadzonym życiową drogę śp. ks. Stanisława. Ks. Marut przybył do Australii po 9 latach posługi w Polsce. Jego pierwszą placówką na emigracji była Cabramatta-Fairfield. Następnie pracował w Gippsland, Adelaide oraz w Wellington na Nowej Zelandii, skąd po niecałym roku wyjechał do Afryki. Tam na Czarnym Lądzie po blisko roku pracy wśród Rodaków Pan Bóg powołał go do siebie w 45 roku życia. Nigdy nie skarżył się na swoje zdrowie. Zawał serca zakończył jego pracowite życie na posterunku, na którym postawił go sam Chrystus.
Z wielką radością witali Polacy papieża Jana Pawła II na trasie Jego pielgrzymki po ziemi australijskiej. Polacy obecni byli na wszystkich uroczystościach z udziałem papieża. Na szczególną uwagę zasługuje jednak spotkanie Ojca św. z Rodakami na stadionie MCG w Melbourne w dniu 28 listopada. Różnie szacuje się udział Polaków s tym spotkaniu: od 40 do 60 tysięcy. Zgodnie z programem, po wielu godzinach modlitw i czuwania o godz. 8.15 wieczorem na bieżnię stadionu wjechał papamobil, a w nim od dawna oczekiwany Ojciec Święty. Wielkie poruszenie wśród zgromadzonych. Wszyscy śpiewają “sto lat” witając Dostojnego Gościa. Specjalna dekoracja miała też swoją wymowę. Na tle biało-czerwonej flagi umieszczono łódź z miejscem dla Papieża. Napis “solidarni” na fladze, kolory tęczy i obraz Matki Boskiej Częstochowskiej na żaglu łodzi dopełniły symboliki. Słowa powitania skierowane do Ojca świętego wygłosili: ks. bp Szczepan Wesoły, rektor PMK w Australii ks. Stanisław Wrona, oraz Krzysztof Łańcucki prezes Rady Naczelnej. Po słowach powitania zebrani zaśpiewali “Witaj Ojcze Święty”. Następnie wystąpiły z krótkim programem wszystkie polskie zespoły folklorystyczne z całej Australii. Wiązanki kwiatów wręczyły Ojcu Świętemu dzieci nagrodzone w konkursie “Listów do Papieża”. Rozpoczęła się Liturgia Słowa. Odczytano fragment listu św. Pawła do Filipian (1,27 – 2,4). Następnie Ojciec Święty wygłosił homilię. Jej tekst w całości zamieszczony został w Przeglądzie Katolickim (nr 1-2 z roku 1997).
“Barka papieska” - czyli miejsce skąd Papież głosił swoje słowa do Rodaków, po spotkaniu znalazła swoje miejsce na posesji przy Domu Polskim w Rowville. Służy tam jako kaplica do celebracji szczególnie uroczystych wydarzeń i świąt. Pasterka przy “papieskiej barce” gromadzi tysiące rodaków.