W uroczystej Mszy św. koncelebrowanej przez ks. Zb. Pajdaka i 6 polskich księży uczestniczył również ks. kard. J. Freeman. W krótkim kazaniu na zakończenie Mszy św. ksiądz kardynał zwrócił się do zgromadzonych słowami: “Czy dochowujecie wiary na emigracji? W życiu codziennym? Tej wiary, która stanowi największą wartość Waszego Narodu. Nie sztuką jest bowiem akcentowanie jej w takim dniu, gdy w powszednie dni o niej się zapomina...”. Podobna myśl przewijała się w kazaniu ks. Pajdaka. W czasie Mszy św. zebrano na tacę 3,218.00 $, które zostały przekazane na pomoc dla Kraju. Bezpośrednio po Mszy św. odbyła się jeszcze polska manifestacja ulicami Sydney.
“Poznajmy się” – pod taki hasłem odbył się w dniach od 22 – 24 stycznia na sydnejskich “Bielanach” zlot najmłodszych polskich emigrantów. Przybyło 230 osób. Duchowego i materialnego wsparcia udzieliła Polska Misja Katolicka, a zwłaszcza ks. Pajdak, który objął patronat nad całą imprezą. Z księżowskiej kiesy poszły pieniądze na zakup żywności, wypożyczenie autokaru i sprzętu obozowego. W kuchni kierowniczką była p. Teresa Wróblewska mając do pomocy panie K. Kuchta i I. Nagiel oraz pana S. Spyrę. W programie dwudniowego obozu można było zobaczyć kilka filmów o tematyce religijnej, społecznej i historycznej. Swoimi przeżyciami dzielił się kmdr W. Francki, a ostatnie wydarzenia w Kraju relacjonował red. Edward Bończa-Tomaszewski. Uwagami na temat życia polskiego emigranta w Australii z uczestnikami zlotu podzielili się Jerzy Moskała i Elżbieta Olejnik. Prezes Klubu Polskiego w Ashfield Włodzimierz Wojak przedstawił działalność organizacji polonijnych. Uczestnicy zlotu zgodnie podkreślali, że nie ma co się dzielić na “emigrację starą i nową”. Nie należy się dzielić, ale łączyć. Obóz pozwolił na obalenie mitów mówiących o niechęci starej emigracji do nowej.
W dniu 8 kwietnia przybyli do Australii dwaj księża profesorowie z Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego: ks. Damian Wojtyska i ks. Leon Pietroń. Celem ich przyjazdu było bliższe zapoznanie się z Polonią australijską, jak i zapoznanie Rodaków z jedyną wyższą uczelnia katolicką w całym bloku wschodnim. Wszędzie tam gdzie zapraszano księży profesorów odbywały się spotkania połączone z pogadankami na temat Uniwersytetu ilustrowane przezroczami. Była również możliwość stawiania pytań i wielogodzinnych dyskusji. W ten oto sposób powstał Komitet Pomocy KUL-owi.
Jubileusz 50-lecia istnienia Towarzystwa Chrystusowego dla Polonii Zagranicznej obchodzony był uroczyście we wszystkich prowadzonych przez nas ośrodkach duszpasterskich. Dniem dziękczynienia Panu Bogu i ludziom dla całego zgromadzenia był dzień 22 czerwca, gdy w katedrze gnieźnieńskiej w obecności Prymasa Polski i Episkopatu Polski Chrystusowcy składali Bogu dziękczynienie za to, że pozwala im “realizować swoje odwieczne plany naszym ludzkim posługiwaniem polskim wspólnotom na wszystkich kontynentach świata”.
Do Australii przybył przełożony generalny Towarzystwa Chrystusowego ks. dr Czesław Kamiński, aby przeprowadzić wizytację kanoniczną w ośrodkach prowadzonych przez chrystusowców. Ośrodków duszpasterskich ciągle przybywa, a ostatnio Konferencja Episkopatu Południowej Afryki zwróciła się z prośbą do Zgromadzenia, aby otoczyć opieką duszpasterską tamtejszą najnowszą polską emigrację. Decyzje takie wymagają przemyśleń i konsultacji. Zadaniu temu ma sprostać wizytacja kanoniczna.
W programie dziękczynienia za Złoty Jubileusz Zgromadzenia uroczystej Mszy św. w kościele Matki Bożej Częstochowskiej w Marayong przewodniczył ksiądz generał Czesław Kamiński. Kazanie wygłosił o. Rajmund Koperski OP. Odczytano tekst życzeń i błogosławieństwo jakie Towarzystwo otrzymało od papieża Jana Pawła II: “Całej Wspólnocie Towarzystwa Chrystusowego dla Polonii Zagranicznej w 50-lecie istnienia i gorliwej pracy w kraju i na emigracji życzę, by wierna ideałowi Założyciela była zawsze wrażliwa na duchowe potrzeby rodaków. Na dalsze lata ofiarnej służby Chrystusowi Królowi w Jego braciach udzielam Apostolskiego Błogosławieństwa”.
W Laskach położonych koło Warszawy mieści się najstarsza w Polsce szkoła dla niewidomych dzieci. W Sydney powstał “Komitet pomocy dla niewidomych”. Głównym źródłem dochodu Komitetu są wycieczki autobusowe do atrakcyjnych miejscowości organizowane przez K. Lechowskiego. Do Lasek komitet wysyła dary pieniężne i materialne. Za pośrednictwem ks. W. Lisika przekazano Laskom sumę $1,300.00.