1. Cel Zgromadzenia:

 Zasadniczym celem Towarzystwa Chrystusowego dla Polonii Zagranicznej jest uwielbienie Boga i uświęcenie się poprzez nasladowanie Jezusa Chrystusa. W sposob szczegolny czlonkowie Towarzystwa wlaczaja sie w apostolstwo na rzecz rodakow przebywajacych poza granicami panstwa polskiego.

Duchowosc Towarzystwa Chrystusowego, wyplywajaca z zycia zakonnego i kaplanskiego jego czlonkow, oparta jest na charyzmacie Zalozyciela kard. Augusta Hlonda i poslannictwie zgromadzenia. Wyplywa takze z pozniejszych tradycji wypracowanych przez wspolnote, kierowanej zwlaszcza przez pierwszego przelozonego generalnego, wspolzalozyciela ks. Ignacego Posadzego.

Dzielo formacji wszystkich czlonkow wspolnoty ukierunkowane jest na przyswojenie i poglebienie wszystkiego, co stanowi o tozsamosci zakonnej. Mysla przewodnia w Towarzystwie Chrystusowym sa slowa sw. Pawla: „Az Chrystus uksztaltuje sie w was”. Fundamentem wiec formacji jest glebokie zjednoczenie osobiste z Jezusem Chrystusem w Duchu Swietym. Celem jest tworzenie pelnej osobowosci jakiej wymaga powolanie zakonne oraz poslannictwo apostolskie na rzecz Polonii zagranicznej. Cele te realizuje sie przez formacje duchowa, intelektualna i apostolska.

Charakterystyczne w tej formacji jest nieustanny trud wcielania Ewangelii w zycie. Nacisk polozony jest na rozwijanie tworczej inicjatywy amowychowawczej, ksztaltowanie osobistej wolnosci w duchu ochotnej sluzby i odpowiedzialnosci za wlasna dzialalnosc.

W procesie formacyjnym, ktory stanowi pewna calosc, wyrozniamy dwie zasadnicze fazy: formacje podstawowa od aspirandatu, nowicjatu i alumnatu do slubow wieczystych czystosci, ubostwa i posluszenstwa, dla klerykow wg. ratio studiorum przygotowanie do swiecen kaplanskich oraz permanentna po slubach dozgonnych. Obejmuje ona poglebianie tozsamosci zakonnej poprzez poszerzanie wiedzy teologicznej, wiadomosci o Kosciele i Towarzystwie. Ksieza wikariusze maja dwa razy w roku specjalne spotkania, na ktorych omawiane sa problemy duszpasterskie i emigracyjne. Po pieciu latach pracy duszpasterskiej, celem odnowienia zycia zakonnego i poglebienia znajomosci wspolczesnej problematyki duszpasterskiej chrystusowcy odbywaja miesieczna probacje. Dotyczy to zarowno ksiezy, jak i braci zakonnych.

Celem ozywienia osobistej gorliwosci i podtrzymania jednosci zakonnej wszyscy chrystusowcy odprawiaja raz w miesiacu dzien skupienia, a raz w roku szesciodniowe wspolne rekolekcje.

Specyficzne w tej formacji sa wskazania Zalozyciela kard. A. Hlonda: bezgraniczne ukochanie sprawy Bozej na wychodzstwie, zadza ofiary z siebie i radosne poswiecenie sil, wygod i zycia dla dobra polskich tulaczy oraz bezwarunkowa karnosc w duchu wiary. Wielki nacisk polozyl na zycie wspolne - jego testamentalne slowa „Ut unum sitis”. Chrystusowca winno cechowac szczegolne umilowanie mszy swietej - stad wydawany periodyk „Msza Swieta”. Poboznosc winna byc prosta, szczera i zdrowa plynaca z Bozej milosci i dzieciecej ufnosci. W pacierzach zgromadzenia szczegolne miejsce zajmuje, odmawiana trzy razy dziennie modlitwa w intencji emigrantow i jej duszpasterzy.

Od poczatku istnienia Towarzystwa Chrystusowego specjalnym kultem otoczone sa nabozenstwa do Serca Pana Jezusa, Najswietszej Maryi Panni i do swietego Jozefa, ktory jest zarazem patronem braci zakonnych. Wszyscy chrystusowcy zobowiazani sa do nastepujacych, codziennych praktyk poboznych: modlitwy poranne, poludniowe, wieczorne i rachunek sumienia; polgodzinne rozmyslanie; lektura Pisma Swietego; adoracja Najswietszego Sakramentu; czesc rozanca i czytanie duchowne.

2. Dzialalnosc, sposoby realizacji charyzmatu, powolania:

Dzialalnosc Towarzystwa Chrystusowego zdeterminowana jest misja apostolska zlecona przez Kosciol. Wypelniana jest poprzez gorliwe zycie radami ewangelicznymi, modlitwa i pokuta oraz wszelkiego rodzaju pracami duszpasterskimi podejmowanymi dla dobra Polakow poza granicami kraju.

Kaplani Towarzystwa, jako sludzy Chrystusa niosa dobra nowine o zbawieniu wszystkim rodakom. Sluza im nie tylko opieka duszpasterska, ale rowniez kulturowa i spoleczna. Bracia zakonni uczestnicza w poslannictwie Towarzystwa poprzez gorliwe zycie zakonne i podejmowane roznorakie prace dla wypelniania misji zgromadzenia.

Wierne swemu poslannictwu Towarzystwo Chrystusowe wydaje miesiecznik „Msza Swieta”, w ktorym jest dzial dotyczacy emigracji. Doszedl jeszcze drugi periodyk „Milujcie sie”. Wewnetrznym biuletynem Towarzystwa jest „Glos Seminarium Zagranicznego”. Towarzystwo Chrystusowe prowadzi takze wlasne wydawnictwo „Hlondianum”.

Dla zaznajomienia szerszego kregu ludzi z problemami emigracyjnymi zostal zalozony Ruch Apostolatu Emigracyjnego, ktory skupia kaplanow, osoby zycia konsekrowanego i ludzi swieckich.

W 1984 roku powstal w Domu Glownym Towarzystwa w Poznaniu, Instytut Duszpasterstwa Emigracyjnego im. Kardynala Augusta Hlonda. Celem jego jest popularyzacja problematyki duszpasterstwa emigracyjnego oraz dzialalnosc w zakresie apostolatu wsrod Polonii. Studiuja w nim ksieza, siostry zakonne i osoby swieckie.

W trosce o duchowe dobro rodakow Towarzystwo Chrystusowe organizuje co roku Dzien Modlitw w Intencji Emigracji oraz nocne czuwanie na Jasnej Gorze. Udzial w nim biora chrystusowcy, siostry zakonne i osoby swieckie, zwlaszcza te, ktore posiadaja krewnych poza granicami kraju.

W prowincjach zagranicznych oprocz pracy duszpasterskiej wielka wage przywiazuje sie podtrzymania zdrowego ducha patriotycznego, zycia spolecznego i polskiej kultury. W tym celu uzywa sie wszystkich dostepnych srodkow masowego przekazu.

Szczegolna troske o rodakow musza wykazywac ksieza pracujacy poza wschodnimi rubiezami Polski, gdzie trwa odbudowa zycia chrzescijanskiego i katolickiego, niszczonego celowo przez wiele lat.

Opracowania:

• Ks. Florian Berlik TChr. Historia TowarzystwaChrystusowego dla Wychodzcow 1932-1939. Poznan 1987.;
• Ks. Bernard Kolodziej TChr. Dzieje Towarzystwa Chrystusowego dlaWychodzcow 1939-1948. Poznan 1983.;
• Ks. Bernard KolodziejTChr. Towarzystwo Chrystusowe w Poludniowej Ameryce 1958-1988.;
• Wojciech Necel SC. Il carisma della Societa di Cristoper gli emigranti Polacchi. Roma 1988.;
• Ks. Ignacy PosadzyTChr. 40 lat Towarzystwa Chrystusowego. W: W sluzbie Kosciola Poznanskiego. Red. ks. L. Bielerzewski Poznan 1974 s. 393-419.