Nowa Zelandia

Nowa Zelandia 30 grudnia 2009 wyświetleń: 11432

Ośrodek Duszpasterstwa Polskiego w Wellington

1 Stanley St. Berhampore, Wellington 6023 Tel. +64/ 43899320

 

 

ks. Tadeusz Świątkowski SChr
Duszpasterz

Mobile: + 64/ 210681797
tswiatkowski@tchr.org
 

Poprzedni duszpasterze:

ks. Michał Wilniewczyc (1944-1946),
ks. Leon Broel-Plater (1947-1959),
o. Łukasz Huzarski OP (1959-1967),
ks. Bronisław Węgrzyn (1965-70),
ks. Władyslaw Lisik TChr (1970-1973),
ks. Jan Westfal TChr (1974-1982),
ks. Dominik Sobala TChr (1975-1978) – dojazd do Auckland),
ks. Stefan Kocząb TChr (1982-1984),
ks. Stanislaw Marut TChr (1984-1985),
ks. Ignacy Smaga TChr (1985-1994),
ks. Zenon Broniarczyk TChr (1994 - 2000),
ks. Bernard Bednarz TChr (2000-2004),
ks. Maksymilian Szura TChr ( 2004-2007)
 

Wspólnoty duszpasterskie:

Komitet Pomocy Duszpasterskiej, 2 Koła Żywego Różańca
 

Miejsca i godziny nabożeństw:

Our Lady’s Home of Compassion

2 Rhine Street (off Murray Street)
Island Bay, 
Wellington 6023

Msza św.:
niedziela - 9:30 a.m.

 

 

 

 

Kościół St. Martin de Porres,

8 Park Ave, Epuni, Lower Hutt (diec. Wellington)

Msza św.:
niedziela - 11:30 a.m. 

 

 

 

Historia:

Historia polskich emigrantów w Nowej Zelandii rozpoczyna się dość wcześnie. W 1876 przybywa pierwsza większa grupa z zaboru pruskiego. Są to przeważnie Kaszubi z okolic Gdańska osiedleni najpierw na Północnej Wyspie a później już następna grupa na Wyspie Południowej. Pierwsza grupa emigrantów wydała kapłana polskiego pochodzenia, urodzonego w Nowej Zelandii. Jest nim o. Ejsmond Louis Klimeck OP. 1.11.1944 roku  przybyło do Wellington 733 polskich dzieci z Rosji przez Persję, dzisiejszy Iran. Wraz z tą grupą polskich sierot przybył ksiądz Michał Wilniewczyc, polskie siostry Urszulanki oraz polscy nauczyciele. Ks. Wilniewczyc powrócił do Polski w 1947 r. i pracował dalej duszpastersko w Drohiczynie nad Bugiem. Jego miejsce w obozie w Pahiatua zajął ks. dr Leon Broel-Plater przybyły specjalnie z Polski do pracy z Polakami. Ks. Leon organizował później duszpasterstwo polskie w Wellington, kupił siedzibę dla Polskiej Misji Katolickiej i odwiedzał polskie rodziny rozsiane po całej Nowej Zelandii. W 1959 roku wyjechał do Holandii gdzie zmarł  prawdopodobnie w  r. 1980. Byli to księża pionierzy, którzy organizowali polskie duszpasterstwo nie tylko w Wellington ale i w całym kraju. Po wyjeździe ks. Leona z Nowej Zelandii duszpasterstwem Polaków zajęli się jeszcze księża: o. Łukasz Huzarski OP i Bronisław Węgrzyn pochodzący z grupy sierot przybyłych w 1944 roku. Pierwszym Chrystusowcem w Nowej Zelandii był ks. Władysław Lisik, który zaczął swoją pracę w Wellington w czerwcu 1970 roku. Chrystusowcy mieszkali w stolicy Nowej Zelandii dojeżdżając regularnie do odległego ok. 700 km Auckland. W styczniu 1976 roku w czasie pobytu ks. Jana Westfala, Chrystusowcy zakupili dom zakonny przy 1 Stanley Street, Berhampore. Dom ten służy do dnia dzisiejszego jako siedziba polskiego duszpasterstwa. Duszpasterze polscy w Wellington: ks. Michał Wilniewczyc (1944-1946), ks. Leon Broel-Plater (1947-1959), o. Łukasz Huzarski OP (1959-1967), ks. Bronisław Węgrzyn (1965-70), ks. Władyslaw Lisik TChr (1970-1973), ks. Jan Westfal TChr (1974-1982), ks. Dominik Sobala TChr (1975-1978) – dojazd do Auckland), ks. Stefan Kocząb TChr (1982-1984), ks. Stanislaw Marut TChr (1984-1985), ks. Ignacy Smaga TChr (1985-1994), ks. Zenon Broniarczyk TChr (1994 - 2000), ks. Bernard Bednarz TChr (2000-2004), ks. Maksymilian Szura TChr (2004-2007), ks Tadeusz Świątkowski (2007- )

aktualizowano: 2021-06-13
cofnij drukuj do góry